GROOT IN JAPAN

BIG IN JAPAN

Hallo, maak kennis met Michelle de Graaf, een 25-jarige fietsenliefhebber, woonachtig in Nederland. Ze werkt voor Live Slow Ride Fast en LSRF.cc en in haar vrije tijd fietst ze. Gravelfietsen, racefietsen en fixies. Op zaterdag 23 september reed ze het SfiDARE Criterium in Yokohama, Japan. Deze megasnelle, 20 minuten durende short fixed gear crit was één van de vele side-events van de Wereldkampioenschappen Bike Messenger, die dat weekend werden gehouden. Ze arriveerde daar woensdag met haar teamleden van Team Look Crit en het feest was vanaf het moment dat ze arriveerden. Pre- en afterparty's, sociale ritten, sprintraces, slipwedstrijden, kwalificatieraces en een grote expo, alles in de aanloop naar het grote evenement op zondag. Dit was voor haar niet de enige reden om een ​​vlucht naar Japan te boeken, maar wel een perfect excuus om deze ervaring af te ronden met een bikepackingvakantie.

RACEN MET VASTE GEAR

Laat me je eerst iets vertellen over racen met vaste versnellingen. Het is een unieke stijl binnen de vele fietsdisciplines die er zijn. Er zitten geen remmen op de fiets en je hebt geen versnellingen. Je kiest één versnelling om op je fiets te zetten en houdt je daaraan. Dit betekent dat de pedalen altijd met het achterwiel meedraaien, ongeacht de snelheid. Remmen doe je door te slippen, waarbij je je banden zijwaarts schuift om de snelheid te verminderen. Het wordt gezien als een sport voor waaghalzen en snelle sprinters. De gemeenschap van liefhebbers van fixed gear is groot en vindt zijn oorsprong in de fietskoerierscultuur uit de jaren 80.

DE RACE

Terug naar Yokohama. De race zelf was superkort, snel en intensief en ze kende geen van haar Japanse concurrenten. Normaal gesproken houdt ze van lange rechte stukken waarin ze de boel echt kan versnellen. Maar hier waren er meer bochten dan ze kon bevatten en ze moest van tactiek veranderen om de rest te slim af te zijn. Ze besloot vanaf het begin alles te geven, in de hoop dat de rest moeite zou hebben met inhalen. Ze wist niet dat het gat dat ze had gecreëerd bleef bestaan ​​en tijdens de race zelfs groter werd. Ze voelde zich een koningin met al het gejuich om haar heen, ze won en voelde zich nog nooit zo gevierd als die avond.

De sfeer was geweldig. Het was extreem druk en de sfeer deed iedereen denken aan de Red Hook Crits van jaren geleden, met duizenden mensen die naar de races in Brooklyn, Barcelona en Londen keken. Helaas zijn die reeks evenementen er niet meer, maar de drukte bij de SfiDARE Crit bracht die herinneringen zeker terug en stak een vuur aan dat nog steeds smeult. De Japanners waren, in tegenstelling tot wat ze overdag had gezien, super luid en opgewekt. Eén waanzinnig feest, dat eindigde met veel bier en lokale sterke drank. Ze kan niet wachten om meer van dit soort fixed gear-kritieken terug op de racekalender te krijgen.

LEEF LANGZAAM

Wat een begin van haar reis naar Japan. Met een lichte kater pakten zij en haar vriend hun fietstassen en reisden de volgende dag naar Tokio. We fietsen over de oversteek van Shibuya en halen alle sushi die ze maar te pakken kunnen krijgen. Op de bullet train naar Kyoto, voor een fietstocht naar Nara en vandaar kwam het koppel echt in de 'live slow' modus. Ze reden de bergen in, waar de mensen tot hun verbazing twee jonge mensen op de fiets zagen, bepakt met alleen het noodzakelijke. Ze genoten van de 'onsen', warmwaterbronnen die rechtstreeks uit de vulkaan ontspringen en sliepen in 'ryokans', een soort traditionele familieherberg uit de 17e en 18e eeuw. Geen bed, maar een tatami met een deken en een kussen en een gemeenschappelijke ruimte waar je kunt koken en wassen. De gekte van het eerste weekend in de stad leek lichtjaren verwijderd. Ze reisden ongeveer een week door het land om hun reis af te ronden op het fietsfestival Grinduro Japan in Hakuba.

FIETSVERPAKKING

Fiets inpakken in Japan is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar Michelle kan het zeker aanbevelen. Fietspaden zijn zeldzaam buiten de stad, maar de wegen zijn veilig en goed onderhouden. Chauffeurs houden afstand en zijn uiterst beleefd, net als iedereen eigenlijk. Supermarkten zijn er genoeg, ook op het platteland, en het is één grote leuke belevenis. Bovendien staan ​​er overal langs de hoofdwegen automaten (naar schatting één voor 23 personen), dus u hoeft niet bang te zijn dat u zonder vers water of snacks komt te zitten. Hulp is nooit ver en mensen doen er alles aan om ervoor te zorgen dat u in goede handen bent. Kortom, dit was een van de meest memorabele reizen die ze ooit heeft meegemaakt.